عضویت ویژه
09128921121
سلام، مهمان
۰۵-۰۴-۱۳۹۳، ۰۱:۰۷ ب.ظ
انواع ساختار داده‌ها در ArcGIS
Work Space : فضایی است برای ذخیره‌ی داده های گرافیکی. در واقع هر Work Space یک فولدر حاوی Shape File، Geodatabase و Feature data و یا یک ArcInfo Space می‌باشد. این ساختار به طور مستقیم نمی‌تواند عوارض جغرافیایی را در خود ذخیره کند و فقط یک فضا جهت دسته بندی و سازماندهی ساختار های دیگر است. این نوع ساختار ، ساده‌ترین نوع ساختار برای ذخیره سازی است. به همین دلیل نیز دارای کمترین قابلیت است.
Shape File : داده های برداری در این ساختار ذخیره می‌شوند. این ساختار تنها شکل ، موقعیت و توصیفات را در خود ذخیره می‌کند و قادر به ذخیره سازی روابط مکانی بین عوارض نیست. هر Shape file تنها می‌تواند یک نوع عارضه را شامل شود. به عنوان مثال در یک Shape file خطی نمی‌توان عوارض نقطه ای ترسیم کرد. بنابراین ترسیم عوارض در این ساختار انجام می‌شود.
هر ساختار Shape file حداقل از سه فایل تشکیل شده است که اطلاعات مکانی و توصیفی عوارض در آنها ذخیره می‌شوند. این فایل‌ها دارای پسوند های shp ، shx ، dbf ، sbn ، sbx و ... هستند. البته یک Shape file تنها در ویندوز این‌گونه دیده می‌شود و در پنجره‌ی نرم افزار با یک فایل نمایش داده می‌شود.
Coverage : مجموعه ای از خطوط ، نقاط و منحنی‌ها که در مجموع یک عارضه‌ی جغرافیایی را نمایش می‌دهند. Coverage ها فقط قابلیت ذخیره سازی فرمت های برداری را دارند و شامل نقطه ، خط و سطح می‌باشند. هر Coverage تنها توانایی نمایش یک نوع عارضه را دارد.
داده های موجود در این ساختار قابل ویرایش نیستند. از آنجا که در Coverage ها امکان ایجاد روابط مکانی بین عوارض وجود دارد ، معمولاً بعد از ترسیم عوارض در ساختارهای دیگر ، داده‌ها را به این ساختار تبدیل می‌کنند. بنابراین از این ساختار برای ترسیم عوارض استفاده نمی‌شود.
این قالب یا چارچوب ذخیره سازی ، یکی از پرکاربردترین قالب‌ها است و بعد از Geodatabase دارای بیشترین قابلیت است.
Database: اصطلاحاً به پایگاه داده گفته می‌شود. یک پایگاه داده‌ی GIS شامل داده های مکانی ، شکل‌های هندسی (نقطه ، خط ، ناحیه) ، پیکسل‌ها ، TIN ها و... به همراه داده های توصیفیشان می‌باشد. این پایگاه داده‌ی GIS را اصطلاحا Geodatabase می‌نامند.
Geodatabase : فضایی است برای ذخیره‌ی مجموعه ای از داده های جغرافیایی مورد استفاده در ArcGIS و همچنین روابط مکانی و شبکه ای.
این ساختار می‌تواند محل ذخیره سازی نمونه های گوناگونی از داده های جغرافیایی از جمله Feature Class ، Attribute، Raster Data، Table، Network Dataset، Metadata Topologies و... باشد.
این ساختار یکی از پر کاربردترین نوع ساختار است. تمامی تحلیل‌ها و همچنین تمامی قابلیت‌های جدید نرم افزار در این ساختار قابل به کار گیری است. با ایجاد یک ساختار Geodatabase ، علاوه بر دسته بندی اطلاعات می‌توانید تمامی امکانات و تحلیل‌ها را در اختیار داشته باشید. این ساختار قابلیت فشرده سازی را نیز دارد.
این ساختار نیز تنها ظرفی است برای ذخیره‌ی لایه‌ها و ایجاد روابط مکانی و توصیفی بین آنها.
Feature dataset : به مجموعه ای از Feature class های ذخیره شده با یکدیگر را که همگی دارای مرجع مکانی مشترک هستند ،گفته می‌شود. این ساختار زیر مجموعه ای از Geodatabase می‌باشد و تنها در این ساختار قابل ایجاد است. در واقع هر Geodatabase می‌تواند شامل چند Feature class باشد.
امکان ترسیم در این ساختار وجود ندارد و از آن برای ایجاد روابط مکانی استفاده می‌شود.
Feature Class : مجموعه ای از عوارض جغرافیایی با شکل هندسی یکسان (مثل نقطه ، خط و پلی گون) که دارای خصوصیات توصیفی ، و مرجع مکانی هستند. در واقع Feature class ها همان Shape file ها هستند ولی در قالب یک Geodatabase ذخیره می‌شوند. به همین دلیل تنها عوارض از یک جنس اجازه دارند در این قالب ذخیره شوند. مثلا یکFeature class خطی می‌تواند شامل عوارض خطی بزرگراه، راه درجه 2 و... باشد. بنابراین از این ساختار برای ترسیم عوارض استفاده می‌شود.
Feature class می‌تواند در قالب یک Feature dataset یا Geodatabase ذخیره شود.
TIN : از این ساختار برای ذخیره سازی داده های سه بعدی استفاده می‌شود. با ایجاد این ساختار می‌توانید دنیای واقعی را شبیه سازی کنید. TIN ها قابل ویرایش نیستند و برای اصلاح آنها بایستی داده های پایه را اصلاح کرد.
Raster database : از این ساختار برای ذخیره‌ی داده های رستری استفاده می‌شود. از آنجا که داده های رستری در آنالیز های مکانی استفاده می‌شوند و نه از طریق ترسیم ، نیازی به ایجاد آنها نیست و در هنگام انجام آنالیز ، این ساختار خود به خود ایجاد می‌شود.
Work Space : فضایی است برای ذخیره‌ی داده های گرافیکی. در واقع هر Work Space یک فولدر حاوی Shape File، Geodatabase و Feature data و یا یک ArcInfo Space می‌باشد. این ساختار به طور مستقیم نمی‌تواند عوارض جغرافیایی را در خود ذخیره کند و فقط یک فضا جهت دسته بندی و سازماندهی ساختار های دیگر است. این نوع ساختار ، ساده‌ترین نوع ساختار برای ذخیره سازی است. به همین دلیل نیز دارای کمترین قابلیت است.
Shape File : داده های برداری در این ساختار ذخیره می‌شوند. این ساختار تنها شکل ، موقعیت و توصیفات را در خود ذخیره می‌کند و قادر به ذخیره سازی روابط مکانی بین عوارض نیست. هر Shape file تنها می‌تواند یک نوع عارضه را شامل شود. به عنوان مثال در یک Shape file خطی نمی‌توان عوارض نقطه ای ترسیم کرد. بنابراین ترسیم عوارض در این ساختار انجام می‌شود.
هر ساختار Shape file حداقل از سه فایل تشکیل شده است که اطلاعات مکانی و توصیفی عوارض در آنها ذخیره می‌شوند. این فایل‌ها دارای پسوند های shp ، shx ، dbf ، sbn ، sbx و ... هستند. البته یک Shape file تنها در ویندوز این‌گونه دیده می‌شود و در پنجره‌ی نرم افزار با یک فایل نمایش داده می‌شود.
Coverage : مجموعه ای از خطوط ، نقاط و منحنی‌ها که در مجموع یک عارضه‌ی جغرافیایی را نمایش می‌دهند. Coverage ها فقط قابلیت ذخیره سازی فرمت های برداری را دارند و شامل نقطه ، خط و سطح می‌باشند. هر Coverage تنها توانایی نمایش یک نوع عارضه را دارد.
داده های موجود در این ساختار قابل ویرایش نیستند. از آنجا که در Coverage ها امکان ایجاد روابط مکانی بین عوارض وجود دارد ، معمولاً بعد از ترسیم عوارض در ساختارهای دیگر ، داده‌ها را به این ساختار تبدیل می‌کنند. بنابراین از این ساختار برای ترسیم عوارض استفاده نمی‌شود.
این قالب یا چارچوب ذخیره سازی ، یکی از پرکاربردترین قالب‌ها است و بعد از Geodatabase دارای بیشترین قابلیت است.
Database: اصطلاحاً به پایگاه داده گفته می‌شود. یک پایگاه داده‌ی GIS شامل داده های مکانی ، شکل‌های هندسی (نقطه ، خط ، ناحیه) ، پیکسل‌ها ، TIN ها و... به همراه داده های توصیفیشان می‌باشد. این پایگاه داده‌ی GIS را اصطلاحا Geodatabase می‌نامند.
Geodatabase : فضایی است برای ذخیره‌ی مجموعه ای از داده های جغرافیایی مورد استفاده در ArcGIS و همچنین روابط مکانی و شبکه ای.
این ساختار می‌تواند محل ذخیره سازی نمونه های گوناگونی از داده های جغرافیایی از جمله Feature Class ، Attribute، Raster Data، Table، Network Dataset، Metadata Topologies و... باشد.
این ساختار یکی از پر کاربردترین نوع ساختار است. تمامی تحلیل‌ها و همچنین تمامی قابلیت‌های جدید نرم افزار در این ساختار قابل به کار گیری است. با ایجاد یک ساختار Geodatabase ، علاوه بر دسته بندی اطلاعات می‌توانید تمامی امکانات و تحلیل‌ها را در اختیار داشته باشید. این ساختار قابلیت فشرده سازی را نیز دارد.
این ساختار نیز تنها ظرفی است برای ذخیره‌ی لایه‌ها و ایجاد روابط مکانی و توصیفی بین آنها.
Feature dataset : به مجموعه ای از Feature class های ذخیره شده با یکدیگر را که همگی دارای مرجع مکانی مشترک هستند ،گفته می‌شود. این ساختار زیر مجموعه ای از Geodatabase می‌باشد و تنها در این ساختار قابل ایجاد است. در واقع هر Geodatabase می‌تواند شامل چند Feature class باشد.
امکان ترسیم در این ساختار وجود ندارد و از آن برای ایجاد روابط مکانی استفاده می‌شود.
Feature Class : مجموعه ای از عوارض جغرافیایی با شکل هندسی یکسان (مثل نقطه ، خط و پلی گون) که دارای خصوصیات توصیفی ، و مرجع مکانی هستند. در واقع Feature class ها همان Shape file ها هستند ولی در قالب یک Geodatabase ذخیره می‌شوند. به همین دلیل تنها عوارض از یک جنس اجازه دارند در این قالب ذخیره شوند. مثلا یکFeature class خطی می‌تواند شامل عوارض خطی بزرگراه، راه درجه 2 و... باشد. بنابراین از این ساختار برای ترسیم عوارض استفاده می‌شود.
Feature class می‌تواند در قالب یک Feature dataset یا Geodatabase ذخیره شود.
TIN : از این ساختار برای ذخیره سازی داده های سه بعدی استفاده می‌شود. با ایجاد این ساختار می‌توانید دنیای واقعی را شبیه سازی کنید. TIN ها قابل ویرایش نیستند و برای اصلاح آنها بایستی داده های پایه را اصلاح کرد.
Raster database : از این ساختار برای ذخیره‌ی داده های رستری استفاده می‌شود. از آنجا که داده های رستری در آنالیز های مکانی استفاده می‌شوند و نه از طریق ترسیم ، نیازی به ایجاد آنها نیست و در هنگام انجام آنالیز ، این ساختار خود به خود ایجاد می‌شود.
