[panel123]

ويژگي يك سيستم اطلاعات جغرافيايي شهري كه آن را از ساير سيستم ها متمايز مي كند، توانايي ادغام اطلاعات موجود در منابع متعدد و در سطوح متفاوت مسئوليتها در يك سازمان است.
تابلو برجسته
"مكان" تقريبا، خود نقطه اشتراكي ميان تمامي فعاليتهاي شهرداريها و سازمانهاي محلي است. يافتن مسير خط لوله آب، تعيين ماليات املاك يا اجراي طرح جديدي براي ارائه خدمات عم ومي، مديريت منابع عمومي و سياستگذاري در همه شهرداريها و نهادهاي محلي در سراسر كشور و در تمام جهان مورد بهرهبرداري قرار ميگيرند.
سيستمهاي اطلاعات جغرافيايي را بسياري از شهرداري ها و نهادهاي محلي براي بهبود وضعيت خدمات رساني و تصميماتي كه براي بهبود وضعي ت عمومي اتخاذ مي شوند، به كار مي برند . بسياري از خروجيهايي ازGIS در بخشهاي شهرسازي و مديريت شهري قابل رؤيت هستند . براي مثال، مي توان طراحي و برنامه ريزي براي برق، آبع فاضلاب و گاز شهري را با طراحي و برنامهريزي محلهها و مناطق شهري كه در چارچوب طرحهاي جامع ديده ميشود.
يكي از معضلات شهرهاي كشور، اقدامي عجيب از طرف ادارات مختلف شهر است . ادارهاي شهر را آسفالت ميكند و آسفالت محكم نشده اداره ديگري آن اسفالت را براي لوله گاز ميكند، اداره آبفا همچنين، و اداره برق و .... به نوبت ميسازند و زمين را دوباره حفر ميكنند!! اين عمليات پي در پي و پرهزينه جز با GIS قابل حل نيست . با ذخيره نمودن اطلاعات تمامي شبكه ها اعم از شبكههاي آب، گاز، تلفن و...در GIS اقدامات ادارات با اطلاعات دقيق انجام خواهد گرفت .
بنابراين تعميرات و بازديد مجدد شبكه ها با هماهنگي ساير ارگانها انجام مي پذيرد تا همگي همزمان اموراتي را به انجام برسانند .
كاربرد ديگر GIS در حمل و نقل شهري است كه اولين بخش از بخشهاي مختلف شهرسازي و مديريت شهري است. در اين روش با تعيين نقاط پرترافيك و شمارش وسايل عبوري، مدلي براي تعيين مسيرهايي كه نياز به ساخت معابر جديد دارند انتخاب ميشوند